Pink Floyd dan "Hey you" yu dinledim. Çok ilginç yerlere götürdü beni. Üzüldüm biraz birazda düşündüm. Sonra değiştirdim Megadeth den "Peace sells" dinledim. Biraz kendime geldim. Düşünüyorum herşeyi aklımda bir ton mesele. Hiçbirininde ucu bağlı değil. Bugün çok değişik bir rüya gördüm dini bir rüyaydı. Biri bana cemid mi kamed mi getir falan diyordu anlamadım neden bahsettiğini. Bende bilmiyorum o ne dedim. O da biliyorsun biliyorsun dedi. Bende gerçekten bilmiyorum bilsem kesinlikle söylerim dedim. Oda hala biliyorsun diyordu ve sonra babanem içeri geldi Hüvellalahü.... diye okumaya başladı ve yüzüme üfürdü :) O serinlikle uyandım. İlginçti. Bu bir işaretmiydi. Off içim karardı. Geçen gün canım sıkıldı ve arkadaşıma derdimi açtım onunda canı sıkkınmış sonra farkettim ki herkesin canı sıkkın. İspanya'daki Julio'nun bile canı sıkkın. Herkes bunalım yahu. Neden aceba. Yediklerimizden içtiklerimizden mi oluşuyor. Yoksa kriz bizim içimizide mi vurdu. Bazılarına göre bahar ayları böyle oluyormuş. Ve artık kahve içmek istemiyorum yeşil çay içicem Japonlar gibi. Şimdi de Jason Mraz "I'm yours" dinliyorum. Süper bir parça ve klibide çok güzel. Adam sürekli geziyor ohh ne güzel. Emekli olduğumda kendime bir karavan alıcam ve dolaşıcam heryeri. Bence en büyük zevk bu olsa gerek. Evet evet kesinlikle bunu yapıcam. Belkide uzun bir deniz yolculuğuna çıkarım. Farklı insanlar tanırım muhabbet ederim. İspanyolcamı,Ruscamı ve Japoncamı geliştiririm. 83 yaşındaki arkadaşım Don bile Çince öğreniyor. Azimli insanlara bayılıyorum. Aslında bu azim değil merak ve ilgi. Ben aslında kendim gibi meraklı insanlara bayılıyorum. Bu arada George Michael "Careless whisper" e geçtim. Bu parçasını çok seviyorum. Bugün evde yanlızım herkes bir yerlere gitti. Dün Dünya Kadınlar Günü'ydü. Annem konferansa gitti ve değişik bir ifadeyle döndü. Konferansta parti savunmuşlar sinirlenmiş. Enteresandır bu işler. Ara ara hafızam gidip geliyor. 2 dk önce olayı hatırlayamıyorum. Sanki başka bir boyutta yaşıyorum gibi. Çok ilginç hayatımın baharında belkide şizofrenik bir duruma dönüşebilirim. Bazen beynimden tık die bişey atıyor. O tık anında sanki Homer Simpson'un beyni gibi olduğumu düşünüyorum. Neyse neyse son olarak Dido "Thank you" dinleyerek bu yazıyı kapatayım diyorum. Hoşça kalın. Sevgiyle kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder